[...]Και αποφάσισαν να κοιμηθούν. Η ζέστη ήταν τόση, που έπρεπε να ξαπλώσουν αναγκαστικά στο καπό-δεν γινόταν μέσα. Η μεταξύ αναταραχή αποκατεστημένη αλλά εκεί. Κοιμήθηκε γρήγορα. Τώρα σειρά του να προσπαθήσει να τα καταφέρει.
(καθρέφτης στον καθρέφτη-τέσσερα βάθη, όνειρο)
Πρώτα στα αδέρφια του, δύο δάκρυα και οκτώ σταγόνες αίμα.
Ο ένας έκοψε το χέρι του και του το έδωσε και η άλλη κρεμάστηκε χαμογελώντας.
Στον άμεσο πρόγονο, ένα χτύπημα στην πλάτη και ειρωνικό χαμόγελο. Πυροβολήθηκε.
Εκπρόσωπος μήτρας τώρα. Το τραγούδι τους και φιλί. Κράτησε την ανάσα της όσο έκλαιγε και πνίγηκε.
Τους έβλεπε με λύπη του.
Και πίσω στο πρώτο σπέρμα. Εδώ χαιρέκακος. Τον απείλησε με μαχαίρι χωρίς ψυχραιμία. Κάρφωσε εκών το χέρι του στη μύτη, μάτωσε και τον υποχρέωσε να γεμίσει το στόμα του αίμα πετώντας το κάτω.
Του άνοιξε την πόρτα με το πλατύτερο χαμόγελο που είχε. Πληγωμένος από τα προηγούμενα και χωρίς μάτια.
Ένιωσε να βιάζουν τη Δέσποινα. Πετάχτηκε από την ενοχή της αδιαφορίας του, τέσσερις μήνες μετά.[...]
http://www.youtube.com/watch?v=-rLwGc12M2s&feature=related
http://www.flickr.com/photos/mcheras/4176771597/sizes/z/in/photostream/
