Βαλπουργία ανάγνωση







για τα πρακτικά της τελετής







Προσευχή

Της νύχτας οι αμαρτωλοί και της αυγής οι μόνοι
θέλουν βαρύ ζεϊμπέκικο και νευρικό τιμόνι
Σε τόπους τριγυρίζουνε σβησμένους απ'το χάρτη
για μια σταγόνα ουρανό, για μιαν αγάπη σκάρτη


Τα νιάτα μας, διαδρομή Αθήνα-Σαλονίκη,
μια πόλη χτίσαμε μαζί κι ακόμα ζω στο νοίκι
Έπεσα να σ'ονειρευτώ σε ψάθα από φιλύρα
κι είδα πώς βγάζει η νύχτα φως και τ'όστρακο πορφύρα












Του δρόμου

Κάποτε ο Τσιτσόπουλος έγραψε πως είναι ωραίο να περπατάς χωρίς γυαλιά ηλίου, να τρακάρει η πόλη πάνω στο ανυπεράσπιστο μάτι.
Συμπληρώνοντας τoν πρωτομάστορα, θα δώσω δεύτερη άμυνα : μουσική.
Με όποια συσκευή. Τα δύο όπλα της απόλυτης υπεράσπισης εαυτού, το τρανό ταμπούρωμα. Σωτηρία μεγάλη, γιατί είναι το πιο γλυκό αφεντικό για τον επικίνδυνο συνειρμό. Επιλέγεις κομμάτι βάσει διάθεσης ή με σκοπό την κατασκευή της. Χαμηλώνεις την ένταση τόσο όσο να χάνεσαι χωρίς όμως να γίνεται αντιληπτός από τους άλλους ο ήχος-καύσιμο. Το φάσμα απεριόριστο, από την πιο αισθαντική soul μέχρι το καταραμένο, το τελειωμένο τσιφτετέλι. Τρέχουν τα δευτερόλεπτα και κάπου στο δεύτερο κουπλέ γίνεσαι το τραγούδι, "αυτό νιώθω", "πωπω", συγκρατημένα δάκρυα, κατέβασμα σε προηγούμενη στάση για λίγο περπάτημα, τσιγάρα.
Πέτα τα όπλα.
Νύχτα, γιατί τα γυαλιά κυρ Στέφανε είναι πετσί για τις ώρες ήλιου.
Ψάχνεις τ'ακουστικά-τζίφος, πρώτο βήμα-γαμώτο τα ξέχασα, δεύτερο-λίγη Zaz τώρα, τρίτο-να πάρω ταξί, τέταρτο-γάμα το θα τραγουδάω από μέσα.
Και το αυτί τρέχει να συνθέσει ατάκες, γέλια, αμήχανα χέρια και κουρασμένα μάτια. Παρατηρείς αγγίγματα, φιλιά, χαμόγελα, νεύρα, καταλαβαίνεις τις σχέσεις της οικογένειας από την τοποθέτηση της τετράδας στο χώρο, χαμογελάς με την κοπέλα που τον κοιτάζει με ύφος "μακάρι να σε έχω πάντα", ζηλεύεις το νευρικό περπάτημα των εραστών.
Φορτικός ο άνθρωπος - τοπία τώρα. Πώς αναρτάται λυρικά το μακρινό ρολόι μέσα από τα κενά που σχηματίζουν οι φυλωσσιές, πόσο μεταμορφώνονται οι σκιές κάθε που ανάβουν οι προβολείς των αυτοκινήτων... στο μαγαζί με τ'ανοιχτήρια-πούτσες και τα τσολιαδάκια παίζει Χαρούλα.
Όχι που θα την γλίτωνες σήμερα.


http://bit.ly/sgivZg