[...] Άναψα τσιγάρο και σκέφτηκα πως τελικά ευτυχισμένοι, ειδικά τις Κυριακές, είναι μονάχα οι εραστές και η αγάπη, όταν ταξιδεύουν. Όταν διαβιούν σε αιώνιο τράνζιτ είτε σε κουβούκλια μικρών αυτοκινήτων είτε σε σταθμούς ΚΤΕΛ.
Τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε αυτούς τους σκοτεινούς, άγραφους και φοβισμένους καιρούς. Μόνο χιλιόμετρα και φιλιά [...]*
Τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε αυτούς τους σκοτεινούς, άγραφους και φοβισμένους καιρούς. Μόνο χιλιόμετρα και φιλιά [...]*
Και το ουρλιαχτό της στο 2:20. Με κλάμα μόνο.
*(Τσιτσόπουλος,SOUL # 50)
